Rola księgowości w działalności

Księgowość skupia się na chronologicznym prowadzeniu ewidencji księgowej na postawie dokumentów księgowych. Za pomocą wpisów do ewidencji księgowej właściciel firmy w prosty sposób skontroluje finanse. Rejestrowane są tam wszelkie zdarzenia finansowe działalności gospodarczej w oparciu o zbiór faktur i rachunków. Tego rodzaju zapis wydarzeń gospodarczych w księgowości daje wgląd w inwestycje, sprzedaż, zakupy, wypłaty pracowników, podatków czy pozostałych finansowych działań.

Natomiast rachunkowość zawiera więcej niż to co liczy się do działu księgowości. W skład rachunkowości wliczają się także rachunek kosztów, , planowanie i analiza kosztów oraz sprawozdawczość finansowa, czyli ogólne informacje na temat finansów przedsiębiorstwa.

Prace księgowej wybiegają szerzej poza prowadzenie ksiąg rachunkowych. Ponadto biura rachunkowe podejmują się tworzenia zestawień sald i obrotów, oceny pasywów i aktywów i segregacji i katalogowania danych przedsiębiorstwa. Dzięki usługom biura rachunkowego, działalność osiąga nadzór nad prawidłowością rozliczeń z kontrahentami, pełną ewidencję zdarzeń finansowych oraz weryfikację dowodów księgowych. Księgowa sporządza wymagane sprawozdania finansowe, a do tego przesyła dokumenty ZUS oraz deklaracje podatkowe.

Sposoby prowadzenia księgowości

Biura rachunkowe mają możliwość prowadzenia księgowości kilkoma sposobami w zależności od charakteru, wielkości, formy oraz metod funkcjonowania przedsiębiorstwa.  Księgowe często pomagają klientom wybrać najlepszą dla nich działalności metodę księgowania w zgodzie z przepisami.

Pełna Księgowość (księga handlowa)

Głównym z nich jest księga handlowa (pełna księgowość), jaką regulują zasady opisane w ustawie o rachunkowości. Pod rozliczaniem księgi handlowej kryje się najsilniej opracowana metoda rozrachunkowa. Jej zadaniem jest wykazanie w przejrzysty sposób finansowej sytuacji przedsiębiorstwa – jej rentowności, gospodarności oraz płynności finansowej.

Wedłu przepisów ustawy o rachunkowości, księgę handlową mają prowadzić:

• spółki handlowe – spółki w organizacji, kapitałowe, osobowe;
• osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz partnerskie spółki, jeżeli we wstecznym roku obrotowym ich przychody netto osiągnęły co najmniej równowartość 2.000.000 euro w w złotówkach;
• jednostki organizacyjne funkcjonujące na podstawie bankowego prawa, praw o obrocie papierami wartościowymi, praw o inwestycyjnych funduszach oraz zarządzaniu inwestycyjnymi funduszami alternatywnymi, praw o działalności reasekuracyjnej i ubezpieczeniowej, praw o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub praw o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wysokość przychodów;
• gminy, powiaty oraz ich związki;
• jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej, a generujące przychód;
• stowarzyszenia i fundacje, nawet jeżli ich przychodem są zaledwie składki członkowskie;
• oddziały oraz przedstawiciele działalności gospodarczych z zagranicy.

Jednostki niewskazane wyżej, jeśli uzyskują na wykonanie zleconych zadań subwencje lub dotacje z budżetu, budżetów jednostek samorządu terytorialnego – od początku roku obrachunkowego, w jakim subwencje są dla nich zatwierdzone.

KPiR, czyli książka przychodów i rozchodów księga podatkowa

Kolejnym sposobem prowadzenia księgowości jest księgowość uproszczona jako KPiR, czyli książki przychodów i rozchodów (księga podatkowa). Księgowa dodaje tam zapisy rozchodów i przychodów, a na ich podstawie księgowa może określić wysokość dochodu, jaki podlega opodatkowaniu. Podstawą ustalającą zasady tworzenia KPiR jest właściwe dla KPiR Rozporządzenie Ministra Finansów. W księgowości uproszczonej koszty muszą zawierać notatki, które wśród nich są, a które nie są traktowane jako koszty uzyskania przychodu. Co więcej w każdym miesiącu należy tworzyć zestawienie dochodów, kosztów i przychodów z podziałem na zwolnienia podatkowe. Istotna jest także lista środków trwałych, pracowników oraz spis zwolnionych z podatku dochodów z wcześniejszych lat. Niekonieczne są natomiast lista pieniężnych operacji np. wyciągów bankowych.

Księgę przychodów i rozchodów muszą mieć osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, których przychód wcześniejszego roku obrachunkowego nie równa się 2.000.000 euro w polskiej walucie.

Ryczałt

Innym sposobem jest rozliczenie na ryczałcie, czyli uproszczona forma opodatkowania, której stawki wynoszą między 2% a 17%. W rozliczeniu ryczatłowym nie dodaje się kosztów z tytułu uzyskania przychodów. Dlatego też przedsiębiorca nie potrzebuje Księgi handlowej ani KPiR. W zamian za to potrzebne jest prowadzenie ewidencji przychodów oraz ewidecji środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych oraz wykaz wyposażenia – o ile je posiada.

Z ryczałtu mają możliwość korzystania:

• osoby fizyczne zyskujące przychody z prowadzenia firmy
• pozyskane w spadku
• spółki cywilne, których tylko wspólnikami są osoby fizyczne
• spółki cywilne osób fizycznych oraz firm uzyskanych w spadku
• spółki jawne, których tylko wspólnikami są osoby fizyczne

Warunkiem jest to, aby przychody we wcześniejszym roku obrotowym nie przekroczyły limitu 2 mln euro, obliczonego według średniego kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy roboczy dzień października roku poprzedniego.